اوره دی آمید اسید کربنیک است. فرمول آن H2NCONH2 است. اوره کاربردهای مهمی به عنوان کود و مکمل خوراکی و همچنین ماده اولیه برای تولید پلاستیک و دارو دارد. این ماده بی رنگ و کریستالی است که در دمای ۱۳۲.۷ درجه سانتیگراد (۲۷۱ درجه فارنهایت) ذوب می شود و قبل از جوشیدن تجزیه می شود.

اوره محصول نهایی نیتروژن دار تجزیه متابولیک پروتئین ها در همه پستانداران و برخی از ماهی ها است. این ماده نه تنها در ادرار همه پستانداران بلکه در خون، صفرا، شیر و تعریق آنها نیز وجود دارد. در جریان تجزیه پروتئین ها، گروه های آمینه (NH2) از اسیدهای آمینه که بخشی از پروتئین ها را تشکیل می دهند، حذف می شوند. این گروه های آمینه به آمونیاک (NH3) تبدیل می شوند که برای بدن سمی است و بنابراین باید توسط کبد به اوره تبدیل شود. سپس اوره به کلیه ها می رود و در نهایت از طریق ادرار دفع می شود.

اوره اولین بار در سال ۱۷۷۳ توسط شیمیدان فرانسوی هیلر-مارین روئل از ادرار جدا شد. تهیه آن توسط شیمیدان آلمانی فردریش ویلر از سیانات آمونیوم در سال ۱۸۲۸ اولین سنتز آزمایشگاهی پذیرفته شده از یک ترکیب آلی طبیعی از مواد معدنی بود. اوره در حال حاضر به صورت تجاری در مقادیر زیادی از آمونیاک مایع و دی اکسید کربن مایع تهیه می شود. این دو ماده تحت فشارهای بالا و دماهای بالا ترکیب می شوند و کاربامات آمونیوم را تشکیل می دهند که سپس در فشارهای بسیار کمتر تجزیه می شود و اوره و آب تولید می کند.

از آنجایی که مقدار نیتروژن آن زیاد است و به راحتی در خاک به آمونیاک تبدیل می شود، اوره یکی از غلیظ ترین کودهای نیتروژن دار است. این یک ترکیب ارزان قیمت است که در کودهای مخلوط و همچنین به تنهایی در خاک استفاده می شود یا روی شاخ و برگ اسپری می شود. با فرمالدئید کودهای متیلن- اوره می دهد که نیتروژن را به آرامی، پیوسته و یکنواخت آزاد می کند و یک سال ذخیره کامل در یک زمان مصرف می شود. اگرچه نیتروژن اوره به شکل غیر پروتئینی است، اما می تواند توسط حیوانات نشخوارکننده (گاو، گوسفند) استفاده شود و بخش قابل توجهی از پروتئین مورد نیاز این حیوانات را می توان از این طریق تامین کرد. استفاده از اوره برای ساخت رزین اوره فرمالدئید پس از استفاده از آن به عنوان کود از نظر اهمیت در رتبه دوم قرار دارد. مقادیر زیادی اوره نیز برای سنتز باربیتورات ها استفاده می شود.

اوره با الکل ها واکنش می دهد تا یورتان و با استرهای مالونیک تولید اسید باربیتوریک کند. با برخی از هیدروکربن های آلیفاتیک زنجیره مستقیم و مشتقات آنها، اوره ترکیبات کریستالی تشکیل می دهد که برای خالص سازی مواد موجود مفید است.